GRONINGEN – Mensen zijn geneigd eerder vrolijke gezichten te herkennen als ze vrolijke muziek horen en droevige gezichten te herkennen als ze droevige muziek horen.
Bron: Thinkstock.
Dat blijkt uit onderzoek waarover psychologen van de Rijksuniversiteit in Groningen (RUG) donderdag publiceren in het online wetenschappelijke tijdschrift PLoS ONE.
De onderzoekers lieten proefpersonen tijdens het luisteren naar muziek verschillende smileys zien. ”Tijdens de vrolijke muziek herkenden de proefpersonen vaker de vrolijke smileys en tijdens de droevige muziek herkenden ze eerder de droevige smileys.”
“Opvallender nog was dat mensen ook smileys zagen die overeenkwamen met de muziek die ze hoorden, terwijl die er niet waren”, aldus onderzoeker Jacob Jolij van de RUG donderdag.
Videocamera
Dit onderzoek laat zien hoe hersenen omgaan met de informatie die ze binnenkrijgen. Hersenen blijken niet te werken als een videocamera, legt Jolij uit. ”De verwachting van degene die kijkt, speelt mee met wat hij ziet. Dat werkt ook zo als je je tuin instapt en weet dat er een aantal fietsen staat. Zie je dan uit je ooghoek iets met een vergelijkbare structuur, dan concludeer je dat het een fiets is.”
Autisme
De bevindingen zouden nuttig kunnen zijn voor bestudering en behandeling van verschillende aandoeningen, bijvoorbeeld autisme.
Autisten zien bepaalde gezichtsuitdrukkingen wel, maar kunnen die vaak niet interpreteren. Als ik iemand zie die lacht, concludeer ik dat die persoon vrolijk is. Als een autist zo iemand ziet, ziet hij iemand wiens mondhoeken omhoog gekruld zijn. Maar de koppeling met vrolijkheid maakt hij niet.
Aan autisme zou een waarnemingsstoornis ten grondslag kunnen liggen, denkt Jolij. ”Bij gezonde proefpersonen speelt stemming een rol in de waarneming. Bij autisten zou dat anders kunnen werken. Dat gaan we nog onderzoeken.”